4.2. Opeenvolging van meerdere identieke klanken
De opeenvolging van meerdere identieke klinkers of medeklinkers heeft in een verzorgde uitspraak bijna altijd tot gevolg dat er één iets langere klinker of medeklinker
uitgesproken wordt. Of het nu om beklemtoonde of onbeklemtoonde klinkers gaat doet dan weinig terzake. Waar je dus goed moet op letten, is dat je de verbinding maakt en daarbij
één langere klank uitspreekt. Geaffecteerd wordt het als je 2 aparte klanken gaat uitspreken met een korte pauze ertussen. Dan spreek je een soort "staccato".
Zaak is dus om goed te verbinden.
Wanneer er sneller gesproken wordt of minder verzorgd, dan worden bepaalde varianten ook frequenter (zie hiervoor
hoofdstuk 2).
Voorbeelden:
Een speciale vermelding vergen de /s/ en de /r/. Twee opeenvolgende s'en geven één enkele /s/ van normale duur.
Twee opeenvolgende r'en geven één erre múltiple of één erre simple.
Voorbeelden: